Vióuleto(-blanco)
Viola alba
Violaceae
Autre noum : Vióuleto-fèro.
Nom en français : Violette blanche.
Descripcioun :Aquesto vióuleto, que fai partido dóu group quàsi sènso cambo, trachis dins li blachiero e éusiero. Se recounèis à sis estipulo primo emé de franjo pulèu longo (fotò). Mèfi la flour èi pas toujour blanco. A-n-aquelo ié dison la subsp. alba.
Usanço :Li flour de vióuleto soun manjadisso, li meiouro soun li mai perfumado, coume Viola odora o Viola suavis. Soun richo en vitamino C e A.
Port : Erbo
Taio : 10 à 15 cm
Fueio : basalo
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Viola
Famiho : Violaceae
Ordre : Malpighiales
Coulour de la flour :
Blanco
Petalo : irreguliero
Ø (o loungour) flour : 15 à 20 mm
Flourido : Printèms
Ivèr
Sòu : Ca
Autour basso e auto : 0 à 1200 m
Aparado : Noun
Febrié à abriéu
Liò : Blachiero
- Éusiero
- Orle de bos
Estànci : Mesoumediterran à Coulinen
Couroulougi : Éurasiatico-Sud
Ref. sc. : Viola alba Besser, 1809
Campaneto(-di-fueio-redouno)
Campanula rotundifolia subsp. rotundifolia
Campanulaceae
Autre noum : Campanello(-di-fueio-redouno).
Nom en français : Campanule à feuilles rondes.
Descripcioun :Aquesto campaneto èi coumuno en mountagno. A dos meno de fueio, aquéli d'en bas (pas toujour aqui quouro flouris) soun redouno emé un pecou, e li d'en aut primo. La subsp. rotundifolia, que trachis dins li tepiero roucaiouso e li esboudèu, a uno racino mai primo que la subsp. rotundifolia de basso Prouvènço.
Usanço :Es uno planto manjadisso. La racino sèmblo apasima li doulour.
Port : Erbo
Taio : 5 à 60cm
Fueio : alterno
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Campanula
Famiho : Campanulaceae
Ordre : Asterales
Coulour de la flour :
Vióuleto
Petalo : 5
Ø (o loungour) flour : Pancaro entresigna
Flourido :
Estiéu
Sòu : Ca
Autour basso e auto : 0 à 2800 m
Aparado : Noun
Abriéu à óutobre
Liò : Pelouso
Estànci : Coulinen à Subaupen
Couroulougi : Éurasiatico-Cèntre-Ouèst
Ref. sc. : Campanula rotundifolia subsp. rotundifolia L., 1753